دکتر محمدکاظم رضایی پروین

دکتر محمدکاظم رضایی پروین هستم، دکترای تخصصی فیزیوتراپی. با کد ف-3813 مجوز فعالیت تخصصی خود را از سازمان نظام پزشکی دریافت کرده‌ام.

حوزه‌های تخصصی:

• مشاوره و بازتوانی مشکلات استخوان‌ها، مفاصل و عضلات
• مشاوره و درمان حرکت‌محور در ضایعات اسکلتی مانند زانوی ضربدری، زانوی پرانتزی، کف پای صاف، کایفوز پشتی، افزایش یا کاهش قوس کمری و سایر اختلالات وضعیتی مربوط به ستون فقرات
• غربالگری حرکتی و وضعیتی برای جلوگیری از پیشرفت آسیب‌های شغلی و ورزشی
• درمان و مشاوره ضایعات التهابی و مزمن سیستم حرکتی با کمک تجهیزات بروز و تمرینات درمانی
• تشخیص و درمان سردردهای با منشا مشکلات مهره‌های گردن

سوابق علمی و اجرایی:

• فارغ‌التحصیل از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس در مقطع دکترای تخصصی
• سابقه 17 سال فعالیت در زمینه فیزیوتراپی و پیشگیری از آسیب‌های شغلی و ورزشی
• سابقه همکاری با دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به عنوان مدرس
• عضو انجمن فیزیوتراپی ایران

افتخارات و دستاوردها:

• رتبه اول مقطع کارشناسی ارشد و دکترای تخصصی فیزیوتراپی
• مولف کتاب در زمینه فیزیوتراپی دستگاه تنفسی و تجویز تمرینات عملکردی در ورزشکاران
• چاپ چندین مقاله در مجلات معتبر بین‌المللی در زمینه درمان تعادل و بهبود وضعیت قدرت عضلات و استخوان‌ها در بیماران مبتلا به پوکی استخوان
• دارای مدارک معتبر در زمینه درمان‌های دستی و سوزن‌درمانی از دانشگاه جورجیای آمریکا و آکادمی David G. Simons سوئیس

سخن کوتاه: غربالگری‌های وضعیتی و ورزشی از جمله ابتدایی‌ترین اقداماتی است که برای پیشگیری از وقوع آسیب‌های شغلی و ورزشی باید جدی گرفته شوند. این نوع غربالگری‌ها از سنین پایین‌تر، در دوران نوجوانی (از 12 سال به بالا) و قبل از بلوغ باید صورت بگیرد تا از عوارض بعدی در زمان مناسب جلوگیری شود. یک متخصص فیزیوتراپیست با بررسی وضعیت بدنی در دو حالت ایستا و پویا، زمینه تکرار الگوهای حرکتی غلط را در بدن مراجعه‌کننده شناسایی می‌کند. این حرکات یا وضعیت‌هایی که با تکرار آن‌ها یا حفظ آن وضعیت‌های ثابت برای طولانی مدت، احتمال پیشرفت ضایعات استخوانی، مفاصل، دیسک بین مهره‌ای و عضلات افزوده می‌شود. همچنین پس از وقوع ضایعات اورتوپدی، ورزشی و نورولوژیک مختلف مانند انواع پیچ‌خوردگی‌های مفاصل، آرتروزها، آسیب به اعصاب، تنگی کانال نخاعی و آسیب به دیسک‌های بین مهره‌ای، با دیدگاه حرکت‌محور ابتدا مشکل حرکتی حادث شده را شناسایی کرده و سپس با کمک تکنیک‌های فیزیوتراپی مانند لیزر درمانی، تحریکات الکتریکی، درمان‌های دستی، تکار درمانی (رادیو فرکوئنسی) و تمرین درمانی، در پیشگیری از پیشرفت و درمان فیزیکی ضایعه به بیمار کمک می‌کند. هدف درمان‌های فیزیوتراپی برگرداندن توانایی‌های فیزیکی فرد به شرایط قبل از ضایعه با استفاده از درمان‌های کمتر تهاجمی است. همچنین پس از انجام عمل‌های جراحی مختلف، درمان و مشاوره فیزیوتراپی برای بازگرداندن توانایی‌های فرد به سطح ایده‌آل ضروری است. این درمان‌ها بر استفاده حداقلی از داروها و مسکن‌ها و ترویج حرکات بدون درد تأکید دارند و در مواردی که نیاز به جراحی ندارند، مانند آرتروزها، تنگی کانال نخاع، بیرون‌زدگی‌های دیسک کمر و گردن و سردردهای شبه میگرنی، می‌تواند به عنوان خط اول درمان در کاهش درد، التهاب و علایم مؤثر واقع شود.