چرا کارهایمان را به تعویق می‌اندازیم؟
شاید شما هم اصطلاح Procrastination یا اهمال کاری را شنیده باشید. اصطلاحی که در روانشناسی یا توسعه فردی بیشتر کاربرد دارد و تلاش می‌کند ریشه عادت به تاخیر انداختن کارها را در ما توصیف کند. در این مطلب از وبلاگ اسنپ‌دکتر با این اصلاح بیشتر آشنا خواهید شد.
بعضی از روانشناس‌ها اهمال‌کاری را با یک میمون‌بازیگوش در مغز توصیف می‌کنند که متاسفانه گاهی سکان کار را به دست می‌گیرد. این میمون بازیگوش به دنبال لذت‌های آنی است و نمی‌ذارد تصمیم‌های منطقی و درست را اتخاد کنیم.
آیا هر تاخیری اهمال‌کاری است؟
اهمال‌کاری تاخیر در انجام کارهاست. اما نه هر نوع تاخیری؛ وقتی که ما می‌دانیم که انجام یک کاری مهم است و به تاخیر انداختنش می‌تواند نتایج منفی به همراه داشته باشد، ولی باز هم آن کار را به موقع انجام نمی‌دهیم و انجامش را به تعویق می‌اندازیم.
مثلا فردا امتحان مهمی داریم و دوست داریم بهترین نمره را کسب کنیم، ولی کتاب را می‌بندیم و سریال محبوب خود را می‌بینیم. نه یک قسمت بلکه چندین اپیزود را پشت سر هم می‌بینیم. در واقع در اهمال‌کاری فاصله‌ای بین قصد و عمل ما وجود دارد؛ فاصله‌ای که نمی‌توانیم آن را از بین ببریم.
روانشناس‌ها چه می‌گویند؟
روانشناس‌ها می‌گویند، ریشه این عمل که به نظر خیلی منطقی نمی‌آید فرار از احساس ناخوشایندی است که فکر می‌کنیم برای انجام بعضی از کار ها باید تحمل کنیم. بنابراین به جای تحمل این حس ناخوشایند، سراغ کار دیگری می‌رویم که موقتاً به ما حس خوبی منتقل می‌کند.
به اعتقاد روانشناس‌ها ترس از شکست، اهمال‌کاری را تقویت می‌کند. گاهی ما از شکست می‌ترسیم و برای همین است که انجام بعضی از کارها را به تعویق می‌اندازیم. زیرا فکر می‌کنیم در این کار موفق نمی‌شویم.
ریشه اهمال‌کاری کجاست؟
روانشناس‌ها معتقدند که اهمال‌کاری نتیجه نداشتن برنامه‌ریزی نیست، بلکه بیشتر نتیجه احساس بد درباره بعضی از کارها است و می‌توان ریشه اهمال‌کاری را در بعضی احساسات منفی نسبت به خودمان پیدا کنیم. احساساتی مثل باور نداشتن به خود، عزت نفس یا اعتماد به نفس پایین، احساس گناه، اضطراب و عدم امنیت.
احساسات متضاد در اهمال کاران
یکی از احساساتی که افراد اهمال‌کار تحمل می‌کنند، احساس گناه از انجام ندادن کارها است. جالب اینکه ما اساساً اهمال‌کاری می‌کنیم تا احساس بهتری درباره خودمان داشته باشیم. اما متاسفانه همیشه اهمال‌کاری، ما را نه تنها از احساس بد رها نمی‌کند؛ بلکه با احساس گناه همه چیز خرابتر می‌شود.
چطور از دست اهمال‌کاری خلاص شویم؟
- دست از سرزنش کردن خودمان برداریم و از احساس گناه کم کنیم و خودمان را بیشتر دوست داشته باشیم.
- ریشه و شرایط اهمال‌کاری را در خودمان پیدا کنیم و سعی کنیم از آن درک درستی پیدا کنیم.
- برنامه روزانه داشته باشیم و کارها و فعالیت‌های روز آینده را از شب قبل برنامه‌ریزی کنیم.
- کارها و اهداف خود را به کارها و اهداف کوچک‌تری تقسیم کنیم تا کمتر برای‌مان ترسناک جلوه کنند.
- اهمال‌کاری را سخت کنیم، مثلا اگه به جای درس خوندن به سراغ شبکه‌های اجتماعی می‌رویم رمز سخت‌تری برای آنها انتخاب کنیم.
- انجام کارها را برای خودمان ساده کنیم، مثلا اگه قرار است فردا به باشگاه بریم، ساک ورزش را شب قبل آماده کنیم و پشت در بگذاریم.
دقیقا کارها و حالت هایی که من دارم.خیلی خوببود.مرسی