داروی ناپروکسن چیست؟

 ناپروکسن (Naproxen) که با نام تجاری آلو (Aleve) و نام‌های دیگر فروخته می‌شود، یک داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID) است که تورم (التهاب) و درد مفاصل و عضلات را کاهش می‌دهد. این دارو با توقف تولید ماده‌ای در بدن که باعث التهاب، درد و تب می‌شود، عمل می‌کند. سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) اولین بار در سال 1976 ناپروکسن را تایید کرد.

ناپروکسن را با نام‌های تجاری زیر می‌شناسند:

• Naprosyn
• Stirlescent
• Aflaxen
• Aleve
• Aleve Arthritis
• Anaprox
• Anaprox DS, EC Naprosyn
• Naprelan

 همچنین، ناپروکسن در ترکیب با سایر داروها، با نام‌های تجاری زیر موجود است:

• Aleve PM (ناپروکسن / دیفن‌هیدرامین)
• Aleve-D Sinus and Cold (ناپروکسن سدیم/ سودوافدرین)
• Treximet (ناپروکسن سدیم/سوماتریپتان)
• Vimovo (ناپروکسن/اس‌امپرازول)

ناپروکسن برای درمان چه بیماری‌هایی تجویز می‌شود؟

ناپروکسن برای درمان انواع بیماری‌هایی که باعث درد یا التهاب می‌شوند، مورد  استفاده قرار می‌گیرند؛ از جمله: 

• روماتیسم مفصلی
• آرتروز
• نقرس حاد
• دیسمنوره اولیه (قاعدگی دردناک)
• اختلالات عضلانی و استخوانی، مانند کمردرد و رگ به رگ شدن و کشیدگی

همچنین:

• تب
• آرتروز
• درد
• اختلال خودایمنی
• اسپوندیلیت آنکیلوزان (یک بیماری التهابی مزمن مفاصل ستون فقرات)
• بورسیت (التهاب یا تحریک بورس)
• تاندونیت (التهاب تاندون‌ها)
• آرتریت روماتوئید (یک بیماری خودایمنی)
• بیماری عروقی کلاژن
• سندرم فلتی
• ریه روماتوئید
• آرتریت روماتوئید نوجوانان بدون علت مشخص (ایدیوپاتیک) (یک بیماری خودایمنی در افراد کمتر از 16 سال)

نکات کلیدی در مورد ناپروکسن

• ناپروکسن را همراه با غذا یا بلافاصله بعد از غذا یا به‌صورت میان‌وعده مصرف کنید.
• اگر ناپروکسن با روکش بازشونده در روده مصرف می‌کنید، مطمئن شوید که دوز آنتی‌اسید و ناپروکسن خود را دست‌کم دو ساعت با فاصله از یکدیگر مصرف می‌کنید.
• درمان با ناپروکسن باید با کمترین دوز موثر شروع شود و برای کوتاه‌ترین مدت ممکن استفاده شود.
• اگر به مدت طولانی ناپروکسن مصرف می‌کنید یا در معرض ابتلا به زخم معده هستید، احتمال دارد که پزشک برای محافظت از معده شما، دارویی مانند امپرازول یا لانسوپرازول تجویز کند.
• برای دردهای با شدت کمتر، می‌توانید ناپروکسن را همراه با مسکن‌های دیگر مانند تیلنول (استامینوفن) مصرف کنید. البته، این دارو نباید همراه با سایر NSAIDs (داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی) مانند ایبوپروفن، آسپرین و سلکوکسیب مصرف شود.
• برخی از پزشکان توصیه می‌کنند برای درمان کشیدگی و رگ به رگ شدن، قبل از مصرف ناپروکسن ابتدا 48 ساعت صبر کنید؛ زیرا مصرف ناپروکسن ممکن است روند بهبود را کاهش دهد. برای اطمینان، با پزشک خود مشورت کنید.
• ناپروکسن می‌تواند خطر حمله قلبی یا سکته کشنده را افزایش‌ دهد، حتی اگر هیچ فاکتور خطری نداشته باشید. این دارو را درست قبل یا بعد از جراحی بای‌پس قلب (پیوند عروق کرونر یا CABG) استفاده نکنید.
• ناپروکسن ممکن است باعث خونریزی معده یا روده شود که می‌تواند کشنده باشد. در هنگام استفاده از ناپروکسن، به‌خصوص در افراد مسن، احتمال دارد این شرایط بدون هشدار رخ دهد.
• اگر به ناپروکسن حساسیت دارید یا پس از مصرف آسپرین یا NSAIDs (داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی) سابقه حمله آسم یا واکنش آلرژیک شَدید داشته‌اید، حتما با پزشک یا داروساز مشورت کنید.
• قبل از دادن ناپروکسن به کودکان کمتر از 12 سال با پزشک مشورت کنید.
• ناپروکسن را با ایبوپروفن یا سایر داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مصرف نکنید. اما مصرف ناپروکسن همراه با پاراستامول یا کدامول اشکالی ندارد، که البته فقط برای دوره‌های زمانی کوتاه مجاز است. بنابراین دقت کنید که ناپروکسن را همزمان با چه مسکن‌هایی مصرف کنید.
• اگر اغلب همراه با ناپروکسن نیاز به مصرف مسکن‌های اضافی دارید، با پزشک خود صحبت کنید. گاهی اوقات مصرف همزمان مسکن‌های مختلف روش خوبی برای تسکین درد است، اما ممکن است درمان‌های کم‌خطرتری هم برای جایگزینی وجود داشته باشد.

اشکال دارویی ناپروکسن

ناپروکسن به‌صورت قرص یا مایع در اشکال زیر در دسترس است:

• قرص‌های فوری
• قرص‌های تاخیری (آهسته‌رهش)
• قرص‌های با روکش بازشونده در روده (EC)
• سوسپانسیون خوراکی
• کپسول‌های پر از مایع
• شکلی از ناپروکسن مبتنی بر نمک به نام Anaprox DS یا Anaprox (ناپروکسن سدیم) نیز موجود است.

قرص‌های تاخیری یا آهسته‌رهش اشکال کندتر ناپروکسن هستند که فقط برای درمان بیماری‌های مزمن مانند آرتریت یا اسپوندیلیت آنکیلوزان استفاده می‌شوند. این فرم‌ها برای درمان درد حاد به اندازه کافی سریع عمل نمی‌کنند.

میزان مصرف ناپروکسن

دوز مصرف ناپروکسن به مواردی همچون علت مصرف، سن، عملکرد کبد و کلیه‌ها و علائم شما بستگی دارد. بیشتر بزرگسالان می‌توانند ناپروکسن مصرف کنند. همچنین می‌توان آن را برای درمان بیماری‌های زیر به کودکان نیز تجویز کرد:

• اختلالات عضلانی و استخوانی برای نوزادان از یک ماهگی
• شرایطی که مفاصل کودکان دو ساله را تحت تاثیر قرار می‌دهد
• درد پریود برای کودکان زیر 15 سال
• همچنین، افراد 15 سال به بالا می‌توانند آن را برای درد پریود از داروخانه خریداری کنند.

معمولا مقدار مصرف ناپروکسن برای درمان‌های مختلف به شرح زیر است:

• التهاب مفصلی؛ 500 تا 1000 میلی‌گرم در روز در یک یا دو دوز.
• اختلالات عضلانی و استخوانی و پریودهای دردناک؛ ابتدا 500 میلی‌گرم و سپس در صورت نیاز 250 میلی‌گرم هر شش تا هشت ساعت.
• حملات نقرس؛ ابتدا 750 میلی‌گرم، سپس 250 میلی‌گرم هر هشت ساعت تا پایان حمله.
• معمولا دوز مصرف برای افراد مسن و افرادی که مشکلات قلبی، کبدی یا کلیوی دارند، کمتر است.
• برای کودکان، پزشک از وزن کودک شما برای تعیین دوز مناسب استفاده می‌کند.

 مهم: اگر ناپروکسن برای دوره‌های دردناک تجویز شده است، بیش از سه قرص در 24 ساعت مصرف نکنید.

نحوه مصرف ناپروکسن

ناپروکسن را دقیقا طبق دستورالعمل روی برچسب یا طبق تجویز پزشک استفاده کنید.

برای کاهش احتمال ناراحتی معده، می‌توانید ناپروکسن را با غذا، شیر یا آنتی‌اسیدها مصرف کنید. اگر از آنتی‌اسید استفاده می‌کنید، توصیه می‌شود که حاوی آلومینیوم و هیدروکسید منیزیم باشد. این نوع آنتی‌اسید بر گزینه‌های دیگر برتری دارد.

قرص‌های مقاوم در برابر معده دارای روکشی هستند که از تجزیه آن‌ها توسط اسید موجود در معده محافظت می‌کند. در عوض، دارو در روده شما آزاد می‌شود. بنابراین، قرص‌های تاخیری ناپروکسن را همراه یا بلافاصله بعد از غذا مصرف کنید تا روی معده شما تاثیری نداشته باشد. قرص‌‌ را به‌طور کامل قورت دهید و از خرد کردن، شکستن یا جویدن آن خودداری کنید.

برای مصرف سوسپانسیون خوراکی (مایع)، درست قبل از اندازه‌گیری دوز، آن را به‌آرامی تکان دهید. برای اندازه‌گیری دوز، از لیوان علامت‌گذاری‌شده، سرنگ دوز یا قاشق مخصوص موجود در بسته‌بندی استفاده کنید.

برای مصرف ناپروکسن در کودکان، دستورالعمل‌های روی برچسب دارو را دنبال کنید. دوز ناپروکسن بر اساس وزن کودک تعیین می‌شود. بنابراین، در صورت افزایش یا کاهش وزن، دوز مورد نیاز کودک شما ممکن است تغییر کند.

در صورت استفاده طولانی‌مدت از ناپروکسن، ممکن است به آزمایش‌های پزشکی مکرر نیاز داشته باشید.

مدت زمان مصرف ناپروکسن

بسته به نوع بیماری، ممکن است فقط برای مدتی کوتاه نیاز به مصرف ناپروکسن داشته باشید. به‌عنوان مثال، اگر کمردرد یا درد پریود دارید، شاید فقط به مدت یک یا دو روز نیاز باشد که ناپروکسن مصرف کنید.

اگر به بیماری طولانی‌مدتی مانند روماتیسم مفصلی مبتلا هستید، ممکن است دوره مصرفتان طولانی‌تر شود.

بهتر است برای کنترل علائم خود، کمترین دوز ناپروکسن را برای کوتاه‌ترین زمان مصرف کنید.

اگر از مدت زمان مصرف ناپروکسن مطمئن نیستید، باید با پزشک خود مشورت کنید.

فراموشی مصرف ناپروکسن

اگر فراموش کردید ناپروکسن را در زمان خود بخورید، دوز فراموش‌شده خود را به‌محض یادآوری مصرف کنید، مگر اینکه زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد. در این صورت، دوز فراموش‌شده را نادیده بگیرید و نوبت بعدی خود را در زمان معمول مصرف کنید. برای جبران دوز فراموش‌شده، دوزها را دو برابر نکنید.

نحوه متوقف کردن مصرف ناپروکسن

فقط با مجوز پزشک می‌توانید مصرف ناپروکسن را قطع کنید. به‌طور کلی، هرگز نباید به‌طور خودسر داروهایتان را قطع کنید.

مصرف زیاد ناپروکسن

اگر ناپروکسن را بیش از دوز تجویز شده خود مصرف کنید، احتمال بروز برخی از عوارض جانبی رایج بیشتر است. فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

عوارض مصرف ناپروکسن چیست؟

همه داروها دارای عوارض جانبی هستند، اگرچه ممکن است شما هنگام مصرف آن داروها به هیچ‌یک از آن عوارض دچار نشوید. در ادامه، برخی از عوارض جانبی رایج و شدیدی را نام می‌بریم که ممکن است هنگام مصرف ناپروکسن رخ دهد.

عوارض جانبی رایج

شایع‌ترین عوارض جانبی ناپروکسن عبارتند از:

• سرگیجه
• سردرد
• زنگ زدن گوش
• تغییر بینایی
• خستگی
• خواب‌آلودگی
• ناراحتی معده و حالت تهوع
• سوزش سر دل
• اسهال
• یبوست
• نفخ
• بثورات پوستی

شاید این عوارض جانبی شدید به نظر نرسند، اما اگر در طول مدت درمان برطرف نشوند، ممکن است مشکل‌ساز شوند. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این علائم بهتر است با پزشک خود تماس بگیرید.

عوارض جانبی جدی

عوارض جانبی شدیدتر ناپروکسن شامل موارد زیر است:

• خونریزی یا کبودی آسان
• بلع دشوار یا دردناک
• تغییرات در سلامت روان یا خلق‌وخو
• علائم نارسایی قلبی مانند تورم در پاها یا مچ پا، خستگی و افزایش وزن ناگهانی
• زخم معده و دستگاه گوارش
• کاهش عملکرد کلیه
• التهاب پانکراس و روده بزرگ
• مشکلات قلبی

سایر عوارض جانبی جدی می‌تواند شامل نارسایی کلیه، نارسایی کبد یا واکنش آلرژیک شدید به دارو باشد. برای کمک به شناسایی واکنش آلرژیک باید علائم را مشاهده کرد. اگر متوجه بثورات پوستی، خارش مداوم، سرگیجه شدید یا مشکل تنفسی شدید، با پزشک خود مشورت کنید.

علائم احتمالی نارسایی کبد، شامل موارد زیر است:

• حالت تهوع و استفراغ که ادامه‌دار باشد.
• از دست دادن اشتها
• درد شکم یا معده
• یرقان یا زردی چشم و پوست
• ادرار تیره

عوارض جانبی بلندمدت

عوارض جانبی بلند‌مدت داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی از جمله ناپروکسن عبارتند از:

• تحریک و زخم معده
• خونریزی روده
• تشدید علائم آسم
• افزایش خطر کبودی
• افزایش خطر ابتلا به مشکلات قلبی

سوء هاضمه شدید، سوزش سر دل، درد معده، احساس یا بیماری تهوع یا استفراغ و اسهال می‌توانند نشانه‌های زخم یا تورم (التهاب) در معده یا روده شما باشند.

همچنین، استفراغ خون یا ذرات تیره‌ای که شبیه تفاله قهوه هستند، خون در مدفوع، یا مدفوع سیاهی که شبیه قیر است، می‌تواند نشانه‌هایی از خونریزی و سوراخ شدن معده یا روده شما باشد.

داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی در درجه اول با کاهش ترکیبات لیپیدی به نام پروستاگلاندین عمل می‌کنند. اگرچه پروستاگلاندین‌ها عمدتاً باعث التهاب می‌شوند، برخی از آن‌ها مزیت‌هایی همچون محافظت از معده در برابر محیط اسیدی دارند. به همین دلیل، استفاده طولانی‌مدت از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی می‌تواند خطر تحریک معده، زخم، و خونریزی روده را افزایش دهد. به‌طور مشابه، کاهش برخی پروستاگلاندین‌ها می‌تواند حفاظت ریه را کاهش دهد و منجر به بدتر شدن علائم آسم شود.

 در نظر داشته باشید که خطر عوارض ناپروکسن برای افراد زیر بیشتر است:

• افراد سیگاری
• کسانی که الکل می‌نوشند.
• افراد مسن‌
• افرادی که سابقه بیماری قلبی دارند.
• افرادی که فشار خون بالا دارند.
• افرادی که مشکلات روده‌ای دارند.
• افرادی که بیماری کلیوی یا کبدی دارند.

سایر عوارض جانبی

آنچه گفتیم، همه عوارض ناپروکسن نیستند. برای آگاهی از فهرست کامل عوارض این دارو، حتما بروشور داخل جعبه دارو را مطالعه کنید.

مصرف ناپروکسن در دوران بارداری

اگر باردار هستید، بدون تجویز پزشک نباید ناپروکسن مصرف کنید. مصرف داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی در 20 هفته آخر بارداری می‌تواند باعث مشکلات جدی قلبی یا کلیوی در جنین و عوارض احتمالی بارداری شما شود.

مصرف ناپروکسن در دوران شیردهی

معمولا در دوران شیردهی ناپروکسن توصیه نمی‌شود. سایر داروهای ضدالتهابی مانند ایبوپروفن خطرات کمتری دارند. اما اگر مسکن‌های دیگر برای شما مناسب نباشند، احتمال دارد پزشک برای شما ناپروکسن تجویز کند.

تاثیر ناپروکسن در باروری

مصرف داروهای ضدالتهابی مانند ناپروکسن در دوزهای بالا یا برای مدت طولانی می‌تواند بر تخمک‌گذاری تاثیر منفی بگذارد و باردار شدن را دشوارتر کند. بنابراین، اگر قصد بارداری دارید یا در حال انجام آزمایش‌های ناباروری هستید، از ناپروکسن استفاده نکنید. در چنین شرایطی، پاراستامول مسکن بهتری است. هنوز شواهد روشنی وجود ندارد که ثابت کند مصرف ناپروکسن باروری را در مردان کاهش می‌دهد.

مصرف ناپروکسن در چه مواردی ممکن است خطرناک باشد؟

ناپروکسن برای برخی افراد مناسب نیست. اگر شرایط زیر را دارید، به‌منظور اطمینان از بی‌خطر بودن آن برای خود، با پزشکتان مشورت کنید:

• پیش از این، به ناپروکسن یا هر داروی دیگری واکنش آلرژیک داشته‌اید.
• پیش از این، به آسپرین یا سایر داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن واکنش آلرژیک داشته‌اید.
• زخم معده، خونریزی در معده یا روده، یا سوراخ در معده داشته‌اید و یا دارید.
• فشار خون بالا دارید.
• نارسایی شدید کبد یا کلیه دارید.
• نارسایی قلبی شدید یا مشکلات قلبی دیگری دارید.
• مبتلا به بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو هستید.
• لوپوس دارید.
• اختلال انعقاد خون دارید. 
• شیرده یا باردار هستید و یا برای باردار شدن تلاش می‌کنید.
• کلسترول بالا و دیابت دارید یا سیگار می‌کشید.
• در مواردی که سابقه حمله قلبی، سکته مغزی یا لخته شدن خون داشته‌اید. 
• به آسم مبتلا هستید.
• ورم (اِدِم) دارید.
• برای جلوگیری از حمله قلبی یا سکته آسپرین مصرف می‌کنید.

تداخلات دارویی ناپروکسن

استفاده از برخی داروها ممکن است بر نحوه عملکرد ناپروکسن تاثیر بگذارد یا خطر عوارض جانبی را افزایش دهد. همیشه پزشک خود را در مورد داروهای فعلی‌تان مطلع کنید، به‌خصوص اگر هر یک از داروهای زیر را مصرف می‌کنید:

• از مصرف ناپروکسن با سایر داروهای ضدالتهابی مانند آسپرین، ایبوپروفن و… خودداری کنید. مصرف همزمان بیش از یک NSAID خطرناک است و خطر عوارض جانبی بسیار بالاتر و حتی نارسایی کبد و کلیه را افزایش می‌دهد.
• داروهایی که به جلوگیری از لخته شدن خون کمک می‌کنند، مانند وارفارین یا ریواروکسابان
• استروئیدها مانند پردنیزولون
• داروهای ادرارآور، مانند فوروزماید
• داروهایی که برای درمان مشکلات قلبی و فشار خون بالا استفاده می‌شود.
• داروهای ضد افسردگی مانند سیتالوپرام
• داروهایی که برای درمان آرتریت روماتوئید استفاده می‌شوند، مانند متوترکسات

چندین داروی دیگر از جمله پنج داروی زیر ممکن است با ناپروکسن تداخل داشته باشند:

–   پروبنسید

–   برخی از داروهای قلبی شامل (مانند مهارکننده‌های ACE، ARBs و مسدودکننده‌های بتا)

–   دیورتیک‌ها (مانند بومتانید و هیدروکلروتیازید)

–   دیگوکسین

–   لیتیوم

ناپروکسن می‌تواند غلظت داروهایی مانند دیگوکسین و لیتیوم در خون را افزایش دهد. همچنین، می‌تواند اثربخشی سایر داروها مانند مهارکننده‌های ACE، ARBs، مسدودکننده‌های بتا و دیورتیک‌ها را کاهش دهد.

علاوه‌براین، در صورت مصرف ناپروکسن با آنتی‌اسیدهای خاص (مانند هیدروکسید آلومینیوم و کربنات کلسیم) یا کلستیرامین، ممکن است تداخلات جزئی رخ دهد. هر دو دارو می‌توانند جذب ناپروکسن در بدن را به تاخیر بیندازند.

سوالات متداول در مورد ناپروکسن

ناپروکسن چگونه عمل می‌کند؟

ناپروکسن یک داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID) است که از طریق کاهش هورمون‌هایی که باعث التهاب و درد در بدن می‌شوند، عمل می‌کند.

پس از مصرف ناپروکسن، چقدر طول می‌کشد تا حالم بهتر شود؟

حدود یک ساعت پس از مصرف ناپروکسن باید احساس بهتری داشته باشید. اما اگر ناپروکسن را به‌طور منظم دو بار در روز مصرف می‌کنید، ممکن است تا سه روز طول بکشد تا به‌درستی عمل کند.

آیا ناپروکسن عوارض جانبی بلند‌مدتی دارد؟

در صورتی که ناپروکسن را طولانی‌مدت یا در دوزهای زیاد مصرف کنید، می‌تواند باعث ایجاد زخم در معده یا روده شما شود. همچنین، افرادی که دوزهای بسیار بالا برای مدت طولانی مصرف می‌کنند ممکن است به نارسایی قلبی یا نارسایی کلیه مبتلا شوند. بهتر است کمترین دوزی را مصرف کنید که در کوتاه‌ترین زمان ممکن اثر کند.

اگر اغلب نیاز به مصرف ناپروکسن دارید یا ناپروکسن را در دوزهای بالا مصرف می‌کنید، در مورد شدت درد خود با پزشکتان صحبت کنید.

آیا ناپروکسن اعتیادآور است؟

خیر، ناپروکسن اعتیادآور نیست، اما مهم است که همیشه آن را طبق تجویز پزشک مصرف کنید.

آیا مسکن‌های دیگری وجود دارد که بتوانم امتحان کنم؟

بهترین نوع مسکن برای شما، بستگی به نوع درد و علت آن دارد.

اگر ناپروکسن درد شما را تسکین نداد، می‌توانید مسکن‌هایی را امتحان کنید که بدون نسخه از داروخانه‌ها قابل تهیه است، مانند پاراستامول یا کوکودامول (پاراستامول همراه با کدئین با دوز پایین).

اگر آن مسکن نیز درد شما را کنترل نکرد، پزشک ممکن است مسکن قوی‌تری با دوز بالاتر برایتان تجویز کند یا نوع دیگری از درمان مانند ورزش یا فیزیوتراپی را به شما توصیه کند.

ناپروکسن برای برخی دردها مانند دردهای عصبی موثر نیست. اگر درد شما عصبی باشد، پزشک باید داروی دیگری برایتان تجویز کند.

چرا باید مراقب زخم معده باشم؟

اگر ناپروکسن را به مدت طولانی یا در دوزهای بالا مصرف کنید، یا اگر سن شما بالا باشد یا از سلامت عمومی ضعیفی برخوردار باشید، خطر ایجاد زخم در معده یا روده شما وجود دارد.

اگر زخم معده دارید یا در گذشته به آن مبتلا بوده‌اید، ممکن است پزشک به شما بگوید که ناپروکسن مصرف نکنید.

اگر نیاز به مصرف ناپروکسن دارید اما در معرض ابتلا به زخم معده هستید، احتمال دارد پزشک به‌منظور محافظت از معده شما داروی دیگری را تجویز کند تا در کنار ناپروکسن مصرف کنید.

شایع‌ترین علائم زخم معده، وجود سوزش یا گاز در مرکز معده است. اما زخم معده همیشه دردناک نیست و در برخی افراد با علائم دیگری مانند سوء هاضمه، سوزش سر دل و احساس بیماری همراه است.

اگر مستعد ابتلا به زخم معده هستید یا قبلاً به آن مبتلا بوده‌اید، به جای ناپروکسن از پاراستامول استفاده کنید زیرا برای معده شما سبک‌تر است.

مهم: اگر نسبت به وجود علائم زخم معده در خود مشکوک هستید، مصرف ناپروکسن را قطع کنید و با پزشک خود تماس بگیرید.

آیا ناپروکسن می‌تواند باعث نارسایی قلبی شود؟

در موارد نادر، مصرف داروهای ضدالتهابی احتمال ابتلا به نارسایی قلبی را افزایش می‌دهد. اما این خطر برای اکثر افراد بسیار ناچیز است.

اگر ناگزیر هستید در اغلب مواقع ناپروکسن مصرف کنید یا دوزهای بالاتر از حد توصیه‌شده مصرف می‌کنید، در مورد درد خود با پزشکتان مشورت کنید. برخی از داروهای ضدالتهابی کمتر از داروهای مشابه خود خطرناک هستند. پزشک می‌تواند به شما بگوید کدام یک از آن داروها برایتان بهترین است.

آیا ناپروکسن باعث نارسایی کلیه می‌شود؟

زمانی که ناپروکسن طبق توصیه پزشک و برای استفاده گاه‌به‌گاه مصرف شود، بی‌خطر است.

اگر در عملکرد کلیه خود مشکل دارید، با پزشکتان درباره بهترین داروی ضدالتهابی که برایتان مناسب است، صحبت کنید.

داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی ممکن است باعث افزایش خطر نارسایی ناگهانی کلیه و حتی آسیب تدریجی کلیه شوند.

آیا ناپروکسن باعث نامنظم شدن ضربان قلب می‌شود؟

برخی از داروهای ضدالتهابی، از جمله ناپروکسن، احتمال ابتلا به ضربان قلب نامنظم (مانند فیبریلاسیون دهلیزی یا فلوتر دهلیزی) را افزایش می‌دهند. اما احتمال ابتلا به ضربان قلب نامنظم اندک است و برای توصیه به قطع مصرف این داروها کافی نیست.

اگر برای یک بیماری طولانی‌مدت ناپروکسن تجویز شده است، مصرف آن را ادامه دهید و اگر نگرانید با پزشک خود صحبت کنید.

مصرف ناپروکسن در دوزهای گاه‌به‌گاه یا دوره‌های کوتاه‌مدت (دو یا سه روزه) بی‌خطر است.

آیا ناپروکسن باعث کاهش شنوایی می‌شود؟

گزارش شده است که زنانی که دو بار در هفته برای بیش از یک سال از برخی داروهای ضدالتهابی از جمله ناپروکسن استفاده می‌کنند، شانس بیشتری برای از دست دادن شنوایی خود دارند. اما هیچ مدرکی مبنی بر اینکه ناپروکسن و داروهای ضدالتهابی مشابه باعث کاهش شنوایی می‌شوند وجود ندارد. با افزایش سن افراد، کم‌شنوایی شایع است.

اگر متوجه تغییرات ناگهانی در شنوایی خود شدید، فوراً با پزشکتان صحبت کنید.

اگر مجبور هستید چند روز در هفته ناپروکسن مصرف کنید، با پزشک خود در مورد علت درد و اینکه آیا راه‌های بهتری برای مدیریت آن وجود دارد یا خیر صحبت کنید.

آیا ناپروکسن بر پیشگیری از بارداری تأثیرگذار است؟

ناپروکسن روی هیچ کدام از روش‌های پیشگیری از بارداری از جمله قرص‌های ترکیبی یا پیشگیری اورژانسی تاثیر نمی‌گذارد.

آیا بعد از مصرف ناپروکسن، می‌توانم رانندگی یا دوچرخه‌سواری کنم؟

اگر مصرف ناپروکسن باعث کاهش دید شما شد، از رانندگی کردن و دوچرخه‌سواری خودداری کنید. همچنین، کار با ماشین‌آلات یا ابزار را تا بازگشتن دید سالم خود کنار بگذارید.

در صورتی که مصرف ناپروکسن توانایی شما در رانندگی ایمن را تحت تاثیر قرار داده باشد، رانندگی با ماشین تخلف است. این مسئولیت شماست که تصمیم بگیرید آیا رانندگی‌تان‌ ایمن است یا خیر. اگر شک دارید، بهتر است از رانندگی در آن شرایط صرف‌نظر کنید.

اگر مطمئن نیستید رانندگی در حین مصرف ناپروکسن برایتان بی‌خطر است یا خیر، با پزشک یا داروساز صحبت کنید.