زندگی بهبود یافتگان ویروس کرونا چگونه خواهد بود؟
بسیاری در تلاش هستند تا بر طیف وسیعی از علائم باقی مانده و نگران کننده ویروس کرونا غلبه کنند و برخی از مشکلات ممکن است ماه‌ها، سال‌ها یا حتی بقیه زندگی آنها را تحت تأثیر قرار دهند. بیمارانی که پس از بستری شدن در بیمارستان به دلیل نارسایی شدید تنفسی از ویروس در حال بازگشت به خانه هستند، با مشکلات جسمی، عصبی، شناختی و عاطفی روبرو می‌شوند و آنها باید با ادامه همه‌گیری، با تمام استرس‌های که به وجود آمده‌اند، روند بهبودی خود را کنترل کنند.
هنوز خیلی زود است که بگوییم زندگی بهبود یافتگان ویروس کرونا چگونه خواهد بود؟ اما در اینجا نگاهی به آنچه آنها تاکنون تجربه کرده‌اند می‌اندازیم؛ با اسنپ دکتر (مشاوره پزشکی آنلاین و تلفنی) همراه باشید.
مشکلات بهبود یافتگان ویروس کرونا پس از ترک بیمارستان
بیماران ممکن است با زخم، آسیب یا التهاب از بیمارستان خارج شوند که هنوز در ریه‌ها، قلب، کلیه‌ها و کبد یا سایر اندام‌ها بهبود نیافته‌اند. این می‌تواند باعث ایجاد طیف وسیعی از مشکلات، از جمله مشکلات ادرار و متابولیسم شود.
دکتر Zijian Chen، مدیر پزشکی مرکز جدید مراقبت‌های بعد از بیماری کووید-۱۹ در سیستم بهداشتی کوه سینا، گفته است که بزرگ‌ترین مشکل جسمی که مرکز مشاهده می‌کند، تنگی نفس است که می‌تواند در نتیجه اختلالات ریه یا قلب یا خون باشد. وی گفت: «بعضی از بیماران سرفه‌های متناوبی دارند و این سرفه‌ها از بین نمی‌روند و نفس کشیدن را برای آنها سخت می‌کند.»
برخی حتی در خانه از اکسیژن بینی استفاده می‌کنند، اما به اندازه کافی به آنها کمک نمی‌کند. برخی از بیمارانی با مشکل در بلع یا نحوه صحبت کردن، کبودی موقت یا التهاب لوله تنفسی که از تارهای صوتی عبور می‌کند، دست و پنجه نرم می‌کنند.
دکتر دیل نیدهم، پزشک مراقبت‌های ویژه در دانشکده پزشکی جان هاپکینز می‌گوید: «بسیاری از بیماران پس از مدت طولانی خوابیدن در تخت بیمارستان، ضعف عضلانی را تجربه می‌کنند. در نتیجه، آنها می‌توانند در راه رفتن، بالا رفتن از پله‌ها یا بلند کردن اشیا دچار مشکل شوند.»
آسیب عصبی یا ضعف همچنین می‌تواند قدرت عضلات را از بین ببرد. مشکلات عصبی نیز می‌توانند علائم دیگری ایجاد کنند. مرکز کوه سینا پس از ویروس کرونا نزدیک به ۴۰ درصد از بیماران را برای مواردی مانند خستگی، گیجی و مه آلودگی ذهنی به متخصصان مغز و اعصاب ارجاع داده است.
وی همچنین گفت: «بعضی از بهبود یافتگان بسیار ناتوان هستند. ما بیمارانی داریم که وارد می‌شوند و به ما می‌گویند، من نمی‌توانم روی کارمان تمرکز کنم. من بهبود یافته‌ام، هیچ مشکلی در تنفس ندارم، درد قفسه سینه ندارم، اما نمی‌توانم دوباره به کار برگردم زیرا نمی‌توانم تمرکز کنم.»
دکتر لورن فرانته، پزشک مراقبت‌های ریوی و مراقبت‌های ویژه در دانشکده پزشکی ییل گفت: «واقعاً معمول است که بیماران پس از گذراندن بیماری خود دچار PTSD شوند، کابوس، افسردگی و اضطراب می‌شوند.»
کارشناسان می‌گویند: «ممکن است مشکلات عاطفی برای بیمارانی افزایش یابند، زیرا روزهایی را که در بیمارستان و بدون ملاقات خانواده و دوستانشان گذرانده‌اند در بیمارستان بستری بوده‌اند.» تجربه بیماری بسیار شدید بوده و اکثر افراد دچار احساس تنهایی بعد از بهبود از ویروس کرونا می‌شوند. بسیاری از بیماران برای درخواست خدمات روانشناسی پزشکی از راه دور با پزشک تماس می‌گیرند.
برای توصیف طیف گسترده‌ای از چالش‌های بهبودی، متخصصان اغلب از یک اصطلاح استفاده می‌کنند که حدود یک دهه پیش ساخته شده است، سندرم مراقبت‌های ویژه یا PICS که می‌تواند شامل هر یک از علائم جسمی، شناختی و عاطفی بیماران بهبود یافته باشد.
سرویس تخصصی تست کرونا اسنپ دکتر با هدف دسترسی راحت‌تر افراد راه‌اندازی شده است. شما می‌توانید از طریق اپلیکیشن و سایت اسنپ دکتر نسبت به رزرو تست کرونا اقدام کنید.
چه عاملی باعث می‌شود کسی با چالش‌های بهبودی روبرو شود؟
مطالعات انجام شده بر روی افرادی که به علت نارسایی تنفسی در بیمارستان بستری‌شده‌اند، نشان می‌دهد که بهبودی برای افرادی که از قبل ضعیف بوده‌اند و افرادی که نیاز به بستری طولانی‌تری دارند، دشوارتر است.
اما بسیاری دیگر از بیماران مبتلا به ویروس کرونا، نه فقط افراد مسن یا مبتلا به بیماری‌های پزشکی دیگر، پس از برداشتن لوله‌های تنفسی، هفته‌ها در بیمارستان بستری هستند و باعث می‌شوند شرایط بهبودی شیب بیشتری برای صعود داشته باشند.
عامل دیگری که می‌تواند بهبودی را افزایش دهد یا مانع آن شود، پدیده‌ای به نام «هذیان بیمارستانی» است، بیماری که می‌تواند توهمات پارانوئید و گیجی اضطراب آوری را به همراه داشته باشد. این مشکل بیشتر در بیمارانی است که تحت آرام بخش طولانی مدت قرار می‌گیرند، دارای تعامل اجتماعی محدودی هستند و قادر به جابجایی نیستند، همه این موارد در میان بیماران کرونایی رایج است.
مطالعات، از جمله یک تحقیق توسط یک تیم در مرکز پزشکی دانشگاه وندربیلت، نشان داده است که بیماران ICU که هذیان بیمارستانی را تجربه می‌کنند، در ماه‌های پس از ترک بیمارستان، دچار نقص شناختی می‌شوند.
مسیر بهبودی چیست؟
مسی بهبودی بعد از ابتلا به ویروس کرونا روندی خطی نیست و از فرد به فرد دیگر متفاوت است. آنچه ما نمی‌خواهیم این است كه بیماران به خانه خود بروند و تمام روز را در رختخواب دراز بکشند. این به بهبودی کمک نمی‌کند و احتمالاً اوضاع را بدتر خواهد کرد. بیماران و خانواده‌های آنها باید درک کنند که پیشرفت در بهبود طبیعی است.
روزهایی وجود دارند که همه چیز در ریه‌ها درست عمل می‌کنند، اما مفاصل بدن چنان احساس درد می‌کنند که شما نمی‌توانید از جای خود بلند شوید و بتوانید توانبخشی ریوی خود را انجام دهید، اما مه مغزی شما را دچار اضطراب کرده، بنابراین شما باید همه چیز را کنار بگذارید و با روانپزشک تماس بگیرید.
مشکلات مربوط به بهبود یافتگان ویروس کرونا چه مدت طول می‌کشد؟
برای بسیاری از افراد، اغلب طی چند ماه ریه‌ها بهبود می‌یابند. کارشناسان می‌گویند: «اما مشکلات دیگری نیز ممکن است بهبود طولانی مدتی داشته شوند و شاید برخی از افراد هرگز بهبودی کاملی نداشته باشند.»
یک مطالعه در سال ۲۰۱۱ در مجله پزشکی نیوانگلند که بر روی ۱۰۹ بیمار در کانادا که برای سندرم دیسترس حاد تنفسی یا ARDS تحت درمان قرار گرفته‌اند، نوعی نارسایی ریه را نشان می‌دهد که بسیاری از بیماران کرونایی از آن رنج می‌برند. پنج سال بعد، بیشتر آنها عملکرد طبیعی ریه را تجربه کرده‌اند اما هنوز با مشکلات جسمی و عاطفی مداوم دست و پنجه نرم می‌کردند.
در یک آزمایش مهم، بیماران بهبود یافته از ویروس کرونا می‌توانستند در مدت شش دقیقه راه بروند، فاصله متوسط آنها حدود ۴۰۰ متر بود، فقط سه چهارم مسافتی که محققان پیش‌بینی کرده بودند. افراد در سنین ۳۵ تا ۵۷ بیشتر در معرض مشکلات بعد از بهبودی بودند، در حالی که بیماران جوان از نظر جسمی میزان بهبودی بالاتری نسبت به بیماران مسن داشتند. هیچ یک از گروه‌ها در پنج سال به سطح عملکرد طبیعی پیش‌بینی شده بازنگشتند.
بیماران در این آزمایش به دلایل مختلفی از جمله ذات الریه، سپسیس، پانکراتیت یا سوختگی رنج می‌برند. آنها ۴۹ روز در بیمارستان از جمله ۲۶ روز در ICU و ۲۴ روز در دستگاه تهویه بستری بودند.
تحقیقات انجام شده توسط دانشمندان دانشگاه جان‌هاپکینز نشان داده است که بیماران ضعف عضلانی طولانی مدتی دارند که ماه‌ها یا بیشتر طول می‌کشد و ضعف عضلانی فقط به بازوها و پاهای آنها محدود نمی‌شود.
علائم روان‌شناختی و شناختی نیز ممکن است طولانی شوند. حدود نیمی از بیماران کانادایی در مطالعه ۲۰۱۱ حداقل یک دوره از افسردگی، اضطراب یا هر دو را بین دو تا پنج سال با تشخیص پزشک گزارش کرده‌اند و مطالعه‌ای بر روی بیمارانی که در سال ۲۰۰۳ در معرض شیوع SARS قرار گرفته بودند، نشان داد که یک سال بعد بسیاری از آنها دارای سطح نگران کننده افسردگی، اضطراب و علائم پس از سانحه بوده‌اند.
مشکلات بهبود یافتگان از ویروس کرونا چه عواقبی را تحمل می‌کنند؟
بیماران ممکن است در بازگشت به مشاغل خود مشکل داشته باشند. تیمی به سرپرستی دانشمندان دانشگاه حان هاپکینز دریافتند كه تقریباً یک سوم از ۶۴ بیمار مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی حاد (ARDS) كه به مدت ۵ سال این مشکل را تجربه می‌کردند، هرگز به كار خود برنگشتند.
برخی تلاش کردند اما متوجه شدند که نمی‌توانند کار خود را انجام دهند و به طور کلی کار را متوقف کردند و دیگران مجبور شدند شغل خود را تغییر دهند، به ویژه به مشاغلی که چالش کمتری داشتند و احتمالاً حقوق کمتری نیز دریافت می‌کردند.
ما نگران هستیم که عواقب طولانی مدت این ویروس بتواند شبیه اثرات مزمن بیماری اپیدمی ایدز یا حمله ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ به شهر نیویورک باشد. یک بیماری شدید یا یک واقعه فاجعه بار باعث ایجاد علائمی می‌شود که به مدت طولانی ادامه دارد. این شکل گرفته است که ممکن است از هر دو مورد بدتر باشد.
ممکن است صدها هزار نفر به این سندرم‌های مزمن مبتلا شوند که بهبودی آنها مدت زیادی طول بکشد و این یک مشکل بزرگ بهداشتی و همچنین یک مشکل بزرگ اقتصادی است اگر ما از آن مراقبت نکنیم.
بیمارستان‌ها برای کمک به بیماران هنگام بازگشت به خانه چه می‌کنند؟
برخی از بیماران بهبود یافته از ویروس کرونا برای کمک به تنگی نفس، مشکلات قلبی یا لخته شدن خون به دارو نیاز دارند. مردم باید برای مصرف داروها با پزشک خود مشورت كنند، زیرا برخی از داروهایی كه در بیمارستان به آنها داده شده است، نباید به بیماران در خانه داده شود.
اما دارو ممکن است برای بسیاری از مسائل لازم نباشد، یا مؤثر واقع نشود. تمرینات تنفسی و استفاده از اسپیرومتر، دستگاهی که میزان هوایی که فرد می‌تواند تنفس کند و سرعت آن را اندازه گیری می‌کند، می‌تواند باعث بهبود مشکلات تنفسی شود. فیزیوتراپی می‌تواند به بازیابی قدرت، حرکت و انعطاف پذیری عضلات کمک کند. کاردرمانی می‌تواند به مردم کمک کند تا توانایی انجام کارهای روزمره ای مانند خرید مواد غذایی و آشپزی را دوباره به دست آورند. گفتاردرمانی می‌تواند به بلع و مشکلات صوتی کمک کند.
کلام آخر
با مراقبت‌های بعد از ویروس کرونا، شما با افرادی روبرو هستید كه برخی از مسائل شناختی، جسمی، ریوی، قلبی، كلیوی، ضربه روحی را تجربه می‌کنند و همه این موارد باید درست مدیریت شوند تا بهبودی کامل ایجاد شود.
