چطور خجالتی نباشیم؟
چرا در محیطهای اجتماعی و زمانی که نیاز است تا از حق خود دفاع کنیم یا از فرصتهای پیش رویمان استفاده کنیم، خجالت زده میشویم؟ چه چیزی مانع جسارت ما میشود؟ آیا کنار زدن خجالت نوعی مهارت اجتماعی است؟ در این مطلب از وبلاگ اسنپدکتر به این سوالات پاسخ میدهیم.
علت خجالت و شرمزدگی چیست؟
چند ویژگی شخصیتی در بروز خجالت نقش دارد: خودآگاهی، فکر منفی درباره خود، عزت نفس پایین و ترس از قضاوت و طرد شدن. افراد خجالتی اغلب درگیر مقایسههای اجتماعی غیرواقعی میشوند و در برابر افراد اجتماعی و پرجنب و جوش به حال خود غبطه میخورند. افراد خجالتی با این باور که دیگران همواره او را مورد قضاوت قرار میدهند، فرصتهای جدید اجتماعی را رها میکنندو این مساله، مانع تقویت مهارتهای اجتماعی آنها میشود.
آیا خجالتی بودن و شرمزدگی ذاتی است؟
خودآگاهی بیش از حد، ارزیابی منفی خود و فکر منفی راجع به خود از ویژگیهای خجالتی بودن است. همهی این ویژگیها به تعریف فرد از خود برمیگردد. از آنجایی که تعریف ما از خود از ۱۸ ماهگی شکل میگیرد، شاید بگویید نمیتوان از بدو تولد خجالتی بود. حدود بیست درصد از نوزادان خلق و خوی واکنشپذیر دارند اما به این معنی نیست که بعدا خجالتی خواهند شد یا نمیتوانند رفتار خود را تغییر دهند.
علت خجالتی بودن بچهها چیست؟
عوامل محیطی و زیستی روی خجالت تاثیر میگذارد. طبیعت نوزادان متفاوت است و احتمال اینکه بچههای حساس، خجالتی شوند نیز بیشتر است. با این وجود، حمایت و دقت والدین در تربیت فرزند میتواند مانع بروز خجالت یا اضطراب اجتماعی شود.
علت خجالتی بودن نوجوانان چیست؟
ممکن است خجالت در نوجوانی تشدید شود؛ چون نوجوانان باید وضعیتهای جدید اعم از مدرسه، دوستی و بلوغ را پشت سر بگذارند. ممکن است فرد از بیآبرو شدن، طرد شدن یا رسوا شدن بترسد. والدین میتوانند نوجوانان را تشویق کنند تا درصورت نادرست بودن این ترسها، راهی برای غلبه بر آن پیدا کنند و بعد در تقویت این رفتار و مهارتها نیز کمکشان کنند.
فرق بین خجالتی بودن و درونگرایی چیست؟
خجالتی بودن با درونگرایی فرق دارد. افراد درونگرا از اینکه تنها وقت بگذرانند، انرژی میگیرند. در مقابل، افراد خجالتی اغلب مایل هستند با دیگران ارتباط برقرار کنند اما نمیدانند چطور این کار را انجام دهند و یا نمیتوانند اضطراب و ترس ناشی از قضاوت منفی را که با تعامل همراه است تحمل کنند. تامل در خود برای نظارت بر رفتار و ویژگیهایی که در نظرشان ضعف محسوب میشود، باعث میشود نتوانند با دیگران ارتباط برقرار کنند.
تعریف هر فرهنگ از خجالت و شرمزدگی چیست؟
ارزشهای فرهنگی که کودکان از والدین و جامعه به دست میآورند روی گرایش اجتماعی آنها تاثیر میگذارد. تقریبا ۴۰ تا ۵۰ درصد از بزرگسالان آمریکا خود را خجالتی میدانند، درحالیکه ۳۰ درصد از افراد اسرائیلی و ۶۰ درصد از ژاپنیها نیز همین حرف را میزنند. احتمالا نحوهی تحسین و انتقاد کردن در هر فرهنگ باعث چنین تفاوتهای فرهنگی میشود.
آیا میتوانم بر خجالت غلبه کنم؟
خجالت خودبهخود از بین نمیرود. افراد خجالتی زمانی موفق میشوند که خجالت خود را به رسمیت بشناسند و بعد بر اساس این آگاهی، دست به اقدام بزنند. آنوقت متوجه میشوند که پیدا کردن موضوع برای گپ و گفت کوتاه همیشه آسان نیست؛ برای همین از قبل برای مکالمه برنامه میچینند، سوالها و داستانهایشان را تمرین میکنند و زودتر در محل حاضر میشوند تا به محیط جدید عادت کنند.
چگونه بر خجالت و شرمزدگی غلبه کنیم؟
افراد خجالتی بدون اینکه تعریفشان از خود را تغییر دهند، به راحتی میتوانند چالشهای اجتماعی را پشت سر بگذارند. محققان میگویند بهتر است فرد، خجالتی بودن خود را به رسمیت بشناسد و سعی کند خود را از چنگال خودآگاهی برهاند.
روشهای مختلفی برای بالا بردن اعتماد به نفس اجتماعی وجود دارد. افراد خجالتی میتوانند به جای دوری از رویدادهای اجتماعی، زودتر از موعد برای آن برنامهریزی کرده و روی مهارتهای اجتماعی خود کار کنند. خجالیتیها میتوانند قبل از شرکت در رویداد اجتماعی، چند سوال و موضوع برای صحبت طراحی کنند و تحمل خود را بالا ببرند. بهعلاوه، این افراد میتوانند ذهنیت خود را تغییر دهند و بهجای اینکه گمان کنند واکنش طرف مقابلشان حتما منفی است، انتظار نتیجهی مثبت داشته باشند.
همچنین در صورتی که شما یک فرد خجالتی باشید، آماده شدن برای موقعیت اجتماعی باعث میشود به جای تمرکز روی اتفاقات منفی احتمالی، به اتفاقات مثبت فکر کنید. سوالاتی که میخواهید از دیگران بپرسید و داستانهایی را که دوست دارید به اشتراک بگذارید، از پیش آماده کنید. به موضوعاتی که شاید بین شما مشترک است فکر کنید. کنجکاوی در مورد دیگران و کمتر انتقاد کردن از خود هم مفید است.
چطور میتوانم به فرزندم کمک کنم تا اجتماعیتر شود؟
والدین میتوانند بدون اینکه به کودک فشار بیاورند تا شخصیتش را عوض کند، مهارت دوستیابی را در او تقویت کنند. مثلا میتوانند از علایق کودک استقبال کرده و او را به انجام آن تشویق کنند؛ زیرا هنگام انجام فعالیتهای مشترک، میتوان دوستان جدید پیدا کرد. همچنین والدین میتوانند مهارتهای سادهی اجتماعی را نظیر برقراری تماس چشمی، لبخند زدن، واضح صحبت کردن و پرسیدن سوالهایی که با «چه» و «چطور» شروع میشود، به کودک یاد دهند.
سخن پایانی
خجالت کشیدن و احساس شرم ممکن است بیاهمیت جلوه کند اما برای افرادی که با این معضل دستوپنجه نرم میکنند، داستان چیز دیگری است. با این حال میتوان با کمک گرفتن از پزشکان و روانشناسان با تجربه، بر این مشکل غلبه کرد.