داروی سیپروفلوکساسین چیست؟

سیپروفلوکساسین (Ciprofloxacin) یک آنتی‌بیوتیک فلوروکینولون (Fluoroquinolone) است که برای درمان انواع مختلف عفونت‌های باکتریایی (عفونت دستگاه ادراری، شکم، پوست، پروستات، استخوان و…) استفاده می‌شود. همچنین، برای درمان افرادی که در معرض سیاه‌زخم یا انواع خاصی از طاعون قرار گرفته‌اند نیز کاربرد دارد.

آنتی‌بیوتیک‌های فلوروکینولون گاهی عوارض جانبی جدی یا ناتوان‌کننده‌ای ایجاد می‌کنند که برگشت‌‌ناپذیر است. بنابراین، سیپروفلوکساسین باید فقط برای عفونت‌هایی استفاده شود که با آنتی‌بیوتیک‌های ایمن‌تر قابل درمان نیستند.

سیپروفلوکساسین را با نام‌های تجاری زیر می‌شناسند:

• Cipro
• Cipro XR
• Proquin XR
• Ciproxin
• Ciloxan
• Cetraxal

سیپروفلوکساسین برای درمان چه بیماری‌هایی تجویز می‌شود؟

سیپروفلوکساسین برای درمان طیف وسیعی از عفونت‌های باکتریایی مانند موارد زیر استفاده می‌شود:

• عفونت‌های مجاری ادراری (UTIs)، شامل عفونت‌های‌ پیچیده و همچنین آن دسته از عفونت‌های ساده مجاری ادراری که سایر آنتی‌بیوتیک‌ها برای درمان آن‌ها مناسب نیستند.
• عفونت‌های قفسه سینه (از جمله ذات‌الریه، پنومونی بیمارستانی، پنومونی با فیبروز کیستیک، برونشیت و…)
• عفونت‌های پوستی
• عفونت‌های استخوان و مفصل (استئومیلیت)
• عفونت‌های مقاربتی (STIs) (از جمله شانکروئید، گنوکوکی، گرانولوم اینگوینال و…)
• عفونت‌های دستگاه گوارش و عفونت‌های داخل حفره شکمی (از جمله حصبه، شیگلوزیس و…)
• ورم ملتحمه
• عفونت‌های چشمی
• عفونت‌های گوش
• پروستاتیت
• سینوزیت
• سیستیت
• عفونت‌هایی که سایر آنتی‌بیوتیک‌ها قادر به درمان آن نبوده‌اند.

همچنین برای پیشگیری از طاعون و سیاه‌زخم و کمک به جلوگیری از ابتلا به مننژیت در افرادی که در تماس نزدیک با فرد مبتلا به عفونت بوده‌اند نیز تجویز می‌شود.

نکات کلیدی در مورد سیپروفلوکساسین

• از مصرف سیپروفلوکساسین خوراکی همراه با محصولات لبنی مانند شیر، پنیر و ماست یا محصولات حاوی کلسیم اضافه خودداری کنید. این مواد، ورود سیپروفلوکساسین از معده به بدن را متوقف می‌کنند.
• سیپروفلوکساسین معمولا برای بیش از سه ماه در یک دوره درمانی تجویز نمی‌شود. این دوره کوتاه‌مدت به شما کمک می‌کند تا از عوارض جانبی جدی‌تر در امان باشید.
• سیپروفلوکساسین ممکن است باعث شود احساس خستگی یا هوشیاری کمتری داشته باشید. همچنین، قطره چشمی سیپروفلوکساسین می‌تواند باعث سوزش موقت در چشمان شما ‌شود. پس از مصرف این دارو، تا زمانی که احساس بهتری نکرده‌اید، از رانندگی و دوچرخه‌سواری خودداری کرده و با ماشین‌آلات سنگین کار نکنید.
• سیپروفلوکساسین، به‌صورت فوری اثر می‌کند و بسته به نوع عفونت شما، باید در عرض دو تا سه روز شاهد بهبود علائم خود باشید. اگر بهبودی علائم شما بیشتر طول کشید، با پزشک خود صحبت کنید.
• سیپروفلوکساسین می‌تواند باعث تهوع و اسهال شود. پس، اگر اسهال آبکی یا خونی دارید، قبل از استفاده از داروی ضد اسهال با پزشک خود تماس بگیرید.
• سیپروفلوکساسین عفونت‌های ویروسی مانند آنفولانزا یا سرماخوردگی را درمان نمی‌کند.

اشکال دارویی سیپروفلوکساسین

سیپروفلوکساسین (سیپرو عمومی) فقط با نسخه و در اشکال مختلفی موجود است، از جمله:

• قرص خوراکی رهش فوری (آزاد شدن دارو و اعمال اثرات درمانی در بدن به‌صورت آنی و فوری است)
• قرص خوراکی آهسته‌‌رهش (آزاد شدن دارو و اعمال اثرات درمانی در بدن به‌صورت تدریجی، پیوسته و طولانی است)
• محلول چشمی (قطره چشمی)
• محلول اوتیک (قطره گوش)
• سوسپانسیون خوراکی
• سیپروفلوکساسین تزریقی

چند نکته:

–   سیپروفلوکساسین آهسته‌رهش فقط برای استفاده بزرگسالان تایید شده است.

–   سیپروفلوکساسین تزریقی معمولا در بیمارستان انجام می‌شود.

–   قطره گوش سیپروفلوکساسین با داروهای دیگری مانند فلوسینولون، معروف به Cetraxal Plus یا دگزامتازون نیز ترکیب می‌شود.

–   قرص و مایع سیپروفلوکساسین به دلیل خطر عوارض جانبی جدی، به اندازه برخی دیگر از انواع آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده نمی‌شود.

میزان مصرف سیپروفلوکساسین

دوز مصرف سیپروفلوکساسین که توسط پزشک تجویز می‌شود به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:

• نوع و شدت بیماری
• سن
• شکل دارویی که دریافت می‌کنید
• سایر شرایط پزشکی که ممکن است داشته باشید، مانند بیماری کلیوی.

به‌طور معمول، پزشک تجویز خود را با دوز پایین شروع می‌کند و آن را در طول زمان، متناسب با وضعیت تنظیم می‌کند تا به دوز مناسب شما برسد.

اطلاعات زیر، دوزهایی را که معمولا تجویز می‌شود بیان می‌کند. با این حال، در نظر داشته باشید که پزشک بهترین دوز را متناسب با نیاز شما تعیین خواهد کرد.

• قرص‌های 100، 250، 500 و 750 میلی‌گرمی
• سوسپانسیون خوراکی 250 میلی‌گرم در 5 میلی‌لیتر

دوز معمول قرص یا مایع سیپروفلوکساسین 250 تا 750 میلی‌گرم دو بار در روز است. برای برخی از عفونت‌ها، ممکن است فقط نیاز به مصرف یک دوز داشته باشید.

دوزها معمولا برای کودکان و افرادی که مشکلات کلیوی دارند، کمتر است.

مقدار مصرف قطره سیپروفلوکساسین

مقدار مصرف این دارو برای درمان عفونت چشم معمولا یک یا دو قطره در چشم آسیب‌دیده، چهار بار در روز است.

برای عفونت‌های شدید، پزشک ممکن است به شما بگوید که قطره‌ها را هر 15 دقیقه در شش ساعت اول استفاده کنید. سپس می‌توانید تعداد دفعات استفاده از آن را کاهش دهید.

مقدار مصرف قطره گوش سیپروفلوکساسین

پزشک معمولا برای درمان عفونت گوش مصرف پنج قطره از این دارو را در گوش آسیب‌دیده، دو بار در روز تجویز می‌کند.

بایدها و نبایدهای مصرف سیپروفلوکساسین

سیپروفلوکساسین را دقیقا با پیروی از دستورالعمل روی برچسب طبق تجویز پزشک استفاده کنید و همه راهنماهای دارو یا برگه‌های دستورالعمل را بخوانید.

این دارو را با شخص دیگری به اشتراک نگذارید.

قرص و مایع سیپروفلوکساسین را می‌توانید هر روز در زمانی مشخص، با یا بدون غذا مصرف کنید. اگرچه سیپروفلوکساسین را می‌توان همراه با وعده‌های غذایی حاوی شیر مصرف کرد، اما نباید آن را با محصولات لبنی به‌تنهایی یا با محصولات غنی‌شده با کلسیم مصرف کنید.

سیپروفلوکساسین را در دمای اتاق به دور از گرما و رطوبت نگهداری کنید و اجازه ندهید داروی مایع منجمد شود. پس از 14 روز هرگونه مایع استفاده‌نشده را دور بریزید. 

نحوه مصرف قرص سیپروفلوکساسین

قرص‌ها را به‌طور کامل با مقدار زیادی آب قورت دهید و آن‌ها را نجوید.

در حین مصرف این دارو، مایعات فراوان بنوشید.

نحوه مصرف مایع سیپروفلوکساسین

مایع سیپروفلوکساسین شامل دو بطری، یکی حاوی گرانول و دیگری حاوی مایع است.

• گرانول‌ها را در بطری بزرگ‌تر خالی کرده و به مایع دارو آب اضافه نکنید.
• بطری بزرگ‌تر حاوی مایع و گرانول را ببندید و حدود 15 ثانیه تکان دهید.
• در بطری را باز کنید و دوز خود را اندازه بگیرید.

قبل از اندازه‌گیری مقدار دارو، سوسپانسیون خوراکی (مایع) را به مدت 15 ثانیه تکان دهید. از سرنگ دوز موجود در بسته یا دستگاه اندازه‌گیری دوز دارو (نه قاشق آشپزخانه) استفاده کنید. از مصرف سوسپانسیون خوراکی سیپروفلوکساسین از طریق لوله تغذیه خودداری کنید.

نحوه استفاده از قطره چشمی سیپروفلوکساسین

• دست‌هایتان را بشویید.
• به‌آرامی پلک پایین خود را پایین بکشید و سر خود را به سمت عقب خم کنید.
• بطری را روی چشم خود نگه دارید و اجازه دهید یک قطره در فضای بین پلک پایین و چشم شما بریزد.
• در صورتی که دو قطره برایتان تجویز شده است، قطره دوم را بریزید.

نحوه استفاده از قطره گوش سیپروفلوکساسین

قطره گوش سیپروفلوکساسین در ظروف تک‌دوز یا به‌صورت بطری پنج میلی‌لیتری عرضه می‌شود. اگر از سیپروفلوکساسین تک‌دوز استفاده می‌کنید، از یک ظرف برای یک دوز استفاده کنید.

• قطره‌ها را با نگه‌داشتن ظرف یا بطری در دستان خود برای چند دقیقه گرم کنید.
• قبل از استفاده دست‌های خود را بشویید.
• سر خود را کج کنید و ظرف یا بطری را به سمت گوش آسیب‌دیده بالا بیاورید و انتهای باز آن را به سوراخ گوش نزدیک کنید.
• قطره را در گوش خود بریزید.
• اگر می‌توانید، دست‌کم به مدت پنج دقیقه بعد از ریختن قطره در گوش دراز بکشید.
• اگر فقط یک گوش شما تحت درمان است، سر خود را به یک طرف بچرخانید تا گوش آسیب‌دیده به سمت سقف باشد.
• گوش خود را با قطره‌چکان لمس نکنید زیرا ممکن است باعث گسترش عفونت شود.
• حداکثر پنج قطره را دو بار در روز یا طبق توصیه پزشک در گوش آسیب‌دیده بریزید. اگر از بطری پنج میلی‌لیتری استفاده می‌کنید، برای هر دوز از چهار قطره استفاده کنید.

مدت زمان مصرف سیپروفلوکساسین

درمان برخی از عفونت‌ها فقط به یک روز مصرف داروی سیپروفلوکساسین احتیاج دارد، اما برای برخی دیگر ممکن است طول درمان با سیپروفلوکساسین تا سه ماه طول بکشد. به هر حال، این پزشک است که به شما می‌گوید تا چه مدت سیپروفلوکساسین مصرف کنید.

بسیار مهم است که مصرف سیپروفلوکساسین را تا پایان دوره خود ادامه دهید. حتی اگر احساس می‌کنید بهبود یافته‌اید، مصرف این دارو را تا پایان دوره درمان قطع نکنید.

اگر دارو را بیش از اندازه‌ای که برایتان تجویز شده مصرف کنید، عفونت ممکن است عود کند. همچنین به باکتری‌های باقی‌مانده فرصت تغییر یا سازگاری می‌دهد تا دیگر تحت تاثیر آنتی‌بیوتیک قرار نگیرند. این وضعیت، به‌عنوان مقاومت آنتی‌بیوتیکی شناخته می‌شود.

فراموشی مصرف سیپروفلوکساسین

اگر یک نوبت را فراموش کردید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. مگر اینکه شش ساعت یا کمتر تا نوبت بعدی باقی مانده باشد. در این صورت، دوز فراموش‌شده را نادیده بگیرید و نوبت بعدی را در زمان معمول مصرف کنید.

در مورد قرص‌های آهسته‌رهش، اگر کمتر از هشت ساعت تا موعد مصرف نوبت بعدی باقی است، از مصرف نوبت فراموش‌شده صرف‌نظر کنید.

برای جبران دوز فراموش‌شده، دوزها را دو برابر نکنید.

اگر اغلب دوزها را فراموش می‌کنید، ممکن است تنظیم زنگ هشدار برای یادآوری به شما کمک کند.

نحوه متوقف کردن مصرف سیپروفلوکساسین

دوره درمان با سیپروفلوکساسین را به‌طور کامل طی کنید، حتی اگر علائم شما به‌سرعت بهبود یافته باشد. نادیده گرفتن دوزها می‌تواند خطر ابتلا به عفونت مقاوم به دارو را افزایش دهد.

بنابراین، قطع دارو فقط با مجوز پزشک می‌تواند انجام شود. به‌طور کلی، هرگز نباید به‌طور خودسر داروهایتان را قطع کنید.

مصرف زیاد سیپروفلوکساسین

مصرف بیش از حد قطره چشم یا گوش، جای نگرانی ندارد، زیرا معمولا هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کند.

در مورد قرص یا مایع سیپروفلوکساسین قضیه فرق می‌کند و ممکن است عوارض جانبی داشته باشد. این عوارض شامل حالت تهوع، اسهال، استفراغ، ناراحتی معده، سرگیجه، اضطراب، تپش یا ضربان قلب نامنظم و… است.

اگر صرع دارید، ممکن است در اثر مصرف بیش از حد سیپروفلوکساسین دچار تشنج شوید. در این صورت به دنبال مراقبت‌های پزشکی اورژانسی باشید.

عوارض مصرف سیپروفلوکساسین چیست؟

سیپروفلوکساسین مانند همه داروها می‌تواند عوارض جانبی ایجاد کند، اگرچه همه افراد دچار آن نمی‌شوند. در ادامه، برخی از عوارض جانبی رایج و شدیدی را نام می‌بریم که ممکن است هنگام مصرف سیپروفلوکساسین رخ دهد.

عوارض جانبی رایج

این عوارض جانبی رایج سیپروفلوکساسین در بیش از یک در 100 نفر رخ می‌دهد:

• حالت تهوع
• اسهال
• استفراغ
• ناراحتی معده
• سرگیجه
• کهیر
• طعم بد دهان
• قرمزی یا ناراحتی چشم
• بروز لکه‌های سفید روی سطح چشم

بیشتر این عوارض جانبی ممکن است در عرض چند روز یا چند هفته از بین بروند. اگر می‌بینید عوارضتان شدیدتر می‌شوند یا از بین نمی‌روند، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.

عوارض جانبی جدی

تعداد بسیار کمی از افرادی که سیپروفلوکساسین مصرف می‌کنند، عوارض جانبی جدی دارند. احتمال بروز عوارض جدی با قطره‌های چشمی یا قطره‌های گوش کمتر است.

در صورت داشتن علائم زیر، مصرف سیپروفلوکساسین را متوقف کنید و فورا با پزشک خود تماس بگیرید:

• ضعف عضلانی، درد یا تورم در مفاصل یا تاندون‌ها، که اغلب از مچ یا ساق پا شروع می‌شود، اما ممکن است در شانه، بازوها یا قسمت‌های دیگر پاها نیز احساس شود. این عوارض در کودکان شایع‌تر است و می‌تواند در دو روز نخست مصرف سیپروفلوکساسین یا حتی چند ماه پس از قطع مصرف رخ دهد.
• آسیب عصبی
• قند خون پایین
• سردرد
• گرسنگی
• تحریک‌پذیری
• درد یا احساسات غیرطبیعی (مانند سوزن‌سوزن شدنی که از بین نمی‌رود، گزگز، بی‌حسی یا سوزش) یا ضعف در بدن، به‌ویژه در پاها یا بازوها
• خستگی شدید، احساس اضطراب یا خلق‌و‌خوی بسیار ضعیف، مشکل در خوابیدن، مشکلات حافظه یا تمرکز
• گیجی
• بی‌قراری
• پارانویا
• افکار خودکشی
• درد ناگهانی یا مشکلات حرکتی
• تنگی نفس ناگهانی، به‌خصوص زمانی که دراز کشیده‌اید
• زنگ زدن در گوش (وز وز گوش)، از دست دادن چشایی، دوبینی یا هر تغییر دیگری در بینایی، بویایی، چشایی یا شنوایی
• اسهال (شاید همراه با گرفتگی عضلانی) حاوی خون یا مخاط
• تپش قلب، ضربان قلب سریع‌تر یا نامنظم
• تورم معده

در موارد نادر، سیپروفلوکساسین ممکن است آسیب به آئورت را همراه داشته باشد که می‌تواند منجر به خونریزی خطرناک یا مرگ شود. اگر درد شدید و دائمی در قفسه سینه، معده یا کمر دارید، کمک فوری پزشکی دریافت کنید.

در صورت داشتن اختلال عضلانی ممکن است نتوانید از این دارو استفاده کنید. اگر سابقه میاستنی گراویس (یک اختلال خودایمنی) دارید به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی بلندمدت

اکثر عوارض جانبی سیپروفلوکساسین بلافاصله پس از مصرف دارو رخ می‌دهد. با این حال، مصرف طولانی‌مدت آن ممکن است خطر تجربه عوارض جانبی شدید را افزایش دهد. این عوارض جانبی بلندمدت می‌تواند شامل آسیب تاندون، آسیب کبدی، عفونت روده و مشکلات عصبی باشد.

واکنش آلرژیک جدی

در موارد نادر، ممکن است یک واکنش آلرژیک جدی (آنافیلاکسی) به سیپروفلوکساسین ایجاد شود.

سایر عوارض جانبی

آنچه گفتیم، همه عوارض سیپروفلوکساسین نیستند. برای آگاهی از فهرست کامل عوارض این دارو، بروشور داخل جعبه دارو را ببینید.

مصرف سیپروفلوکساسین در دوران بارداری

به دلیل کافی نبودن مطالعات روی زنان باردار، هنوز مشخص نیست که آیا این دارو به نوزاد متولدنشده آسیب می‌رساند یا خیر. برخی از تحقیقات معتبر نشان می‌دهد که مصرف سیپروفلوکساسین در اوایل دوران بارداری ممکن است خطر سقط جنین را افزایش دهد. سایر مطالعات، این تاثیر را پیدا نکرده‌اند.

بنابراین، اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید به پزشک خود اطلاع دهید. این دارو تنها در صورتی برای زنان باردار تجویز می‌شود که فواید آن، خطرات احتمالی را توجیه کند.

مصرف سیپروفلوکساسین در دوران شیردهی

در حین مصرف سیپروفلوکساسین و تا دو روز پس از آخرین دوز، نباید شیر دهید. اگر این دارو را برای قرار گرفتن در معرض سیاه‌زخم مصرف می‌کنید، در مورد شیردهی از پزشک خود سوال کنید. سیپروفلوکساسین می‌تواند در کودکی که با شیر مادر تغذیه می‌شود عوارض جانبی ایجاد کند.

تاثیر سیپروفلوکساسین در باروری

هنوز شواهد کافی مبنی بر کاهش باروری در مردان یا زنان در اثر مصرف سیپروفلوکساسین وجود ندارد. با این حال، اگر قصد بارداری دارید، قبل از مصرف این دارو، با یک داروساز یا پزشک خود صحبت کنید.

مصرف سیپروفلوکساسین در چه مواردی ممکن است خطرناک باشد؟

سیپروفلوکساسین برای برخی افراد مناسب نیست. اگر شرایط زیر را دارید، به‌منظور اطمینان از بی‌خطر بودن آن برای خود، با پزشکتان مشورت کنید:

• به سیپروفلوکساسین حساسیت دارید.
• تیزانیدین (نوعی داروی شکل کننده عضلات) مصرف می‌کنید.
• به سایر فلوروکینولون‌ها (لووفلوکساسین، موکسی‌فلوکساسین، نورفلوکساسین، افلوکساسین) حساسیت دارید.
• آرتریت یا مشکلاتی مربوط به تاندون‌ها، استخوان‌ها یا مفاصل دارید. (به‌ویژه در کودکان)
• دیابت دارید.
• مشکلات عصبی دارید.
• آنوریسم یا مشکلات گردش خون دارید.
• مشکلات قلبی دارید یا حمله قلبی داشته‌اید.
• بیماری کبد یا کلیه دارید.
• میاستنی گراویس (ضعف عضلانی) دارید.
• تشنج، آسیب سر، یا تومور مغزی داشته‌اید. 
• مشکل در بلع قرص دارید.
• سندرم QT (بیماری قلبی مادرزادی) طولانی در شما یا یکی از اعضای خانواده‌تان وجود دارد.
• پتاسیم خون شما پایین است. (هیپوکالمی)

سیپروفلوکساسین ممکن است باعث تورم یا پارگی تاندون (بافتی که استخوان‌ها را به ماهیچه‌های بدن متصل می‌کند) به‌خصوص در تاندون آشیل پاشنه پا شود. این عارضه، ممکن است در طول درمان یا چندین ماه پس از قطع مصرف سیپروفلوکساسین رخ دهد. مشکلات تاندون در کودکان و افراد مسن‌تر، یا افرادی که از داروهای استروئیدی استفاده می‌کنند یا پیوند عضو داشته‌اند، بیشتر است.

هرگز این دارو را بدون توصیه پزشک به کودکان ندهید.

تداخلات دارویی سیپروفلوکساسین

استفاده از برخی داروها ممکن است بر نحوه عملکرد سیپروفلوکساسین تاثیر بگذارد یا خطر عوارض جانبی را افزایش دهد. قبل از مصرف سیپروفلوکساسین، پزشک خود را از تمام داروهای تجویزی و بدون نسخه، داروهای گیاهی، ویتامین‌ها، مکمل‌ها و سایر داروهایی که مصرف می‌کنید مطلع کنید، به‌خصوص اگر هر یک از داروهای زیر را مصرف می‌کنید. در این مطلب فهرستی از داروهایی که با سیپروفلوکساسین تداخل دارند، جمع آوری شده است. در نظر داشته باشید این فهرست شامل تمام داروهایی که ممکن است با سیپروفلوکساسین تداخل داشته باشند، نیست.

• داروهای آنتی‌اسید برای سوزش سر دل یا سوء هاضمه:
  بسیاری از آنتی اسیدها (مانند Tums ،Gaviscon و Maalox) حاوی کربنات کلسیم، هیدروکسید منیزیم و هیدروکسید آلومینیوم هستند. این مواد می‌توانند به سیپروفلوکساسین متصل شوند و از جذب آن توسط بدن شما جلوگیری کنند.
  برای مقابله با این تداخل، سیپروفلوکساسین را دست‌کم دو ساعت قبل از آنتی‌اسیدها یا حداقل چهار ساعت بعد از آن مصرف کنید.
• متوترکسات (دارویی که برای درمان بیماری‌هایی مانند آرتریت روماتوئید استفاده می‌شود):
  مصرف سیپروفلوکساسین همراه با متوترکسات می‌تواند سطح متوترکسات در بدن شما، و متعاقب آن، خطر عوارض جانبی‌اش را افزایش دهد.
• فنی‌توئین (دارویی برای صرع):
  مصرف سیپروفلوکساسین با داروی تشنج فنی‌توئین (Dilantin، Dilantin-125، Phenytek) می‌تواند سطح فنی‌توئین در بدن را بیش از حد کاهش دهد. این وضعیت ممکن است منجر به تشنج‌های کنترل‌نشده در افراد مبتلا به صرع شود.
• استروئیدها مانند پردنیزولون
• تئوفیلین یا آمینوفیلین برای آسم:
  مصرف سیپروفلوکساسین با تئوفیلین می‌تواند سطح تئوفیلین در بدن شما را افزایش دهد و عوارضی همچون تهوع، استفراغ، لرزش، تحریک‌پذیری، ضربان قلب غیرطبیعی، حمله قلبی، تشنج و نارسایی تنفسی را در پی داشته باشد.
• تیزانیدین (دارویی که برای رفع انقباض عضلانی استفاده می‌شود)
• داروهای ضدانعقاد خون، مانند وارفارین:
  مصرف سیپروفلوکساسین با داروهای ضدانعقاد خوراکی مانند وارفارین (کومادین) ممکن است اثرات ضدانعقادی را افزایش دهد و منجر به افزایش خونریزی شود.
• داروهایی که فاصله QT را طولانی می‌کنند:
  برخی از داروها فاصله QT شما را طولانی می‌کنند، به این معنی که ممکن است بر ریتم ضربان قلب شما تاثیر بگذارند. مصرف سیپروفلوکساسین با این داروها می‌تواند خطر ابتلا به ضربان قلب نامنظم خطرناک را افزایش دهد.
  نمونه‌هایی از این داروها عبارتند از:

–   آمیودارون (پاسرون)

–   داروهای ضد روان‌پریشی مانند هالوپریدول، کوتیاپین (Seroque،l Seroquel XR) و زیپراسیدون (Geodon)

–   آنتی‌بیوتیک‌های ماکرولید مانند اریترومایسین (Ery-Tab) و آزیترومایسین (Zithromax)

–   کینیدین

–   پروکائین آمید

–   داروهای ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای مانند آمی‌تریپتیلین، دزیپرامین (Norpramin) و ایمی‌پرامین (Tofranil)

–   سوتالول (Sotylize ،Betapace ،Betapace AF ،Sorine)

–   کلوزاپین

–   مترونیدازول

• داروهای دیابت:
  سیپروفلوکساسین می‌تواند اثرات کاهش‌دهنده قند خون برخی از داروهای دیابت مانند گلیبورید (Diabeta، Glynase PresTabs) و گلیمپراید (Amaryl) را افزایش دهد و باعث شود که سطح قند خون خیلی پایین بیاید.
• زولپیدم:
  سیپروفلوکساسین می‌تواند سطح زولپیدم  (Ambien، Ambien CR، Edluar، Intermezzo) را در بدن افزایش دهد. این وضعیت، ممکن است باعث آرام‌بخشی بیش از حد زولپیدم شود.
• روپینیرول:
  مصرف سیپروفلوکساسین با روپینیرول (Requip, Requip XL) می‌تواند سطح روپینیرول را در بدن افزایش دهد و خطر عوارض جانبی روپینیرول را بالا ببرد.
• سیلدنافیل:
  مصرف سیپروفلوکساسین با سیلدنافیل (ویاگرا، رواتیو) می‌تواند سطح سیلدنافیل را در بدن شما بالا برده و خطر عوارض جانبی سیلدنافیل را افزایش دهد.
• ترکیب سیپروفلوکساسین با داروهای گیاهی و مکمل‌ها

همچنین قرص‌های آهن (مانند سولفات آهن یا فومارات آهن)، مولتی‌ویتامین‌ها، مکمل‌های کلسیم و روی می‌توانند بر سیپروفلوکساسین تاثیر بگذارند و از جذب آن در بدن جلوگیری کنند. برای جلوگیری از این تداخل، باید سیپروفلوکساسین را حداقل دو ساعت قبل از مصرف این مکمل‌ها یا حداقل شش ساعت بعد از آن مصرف کنید.

سوالات متداول در مورد سیپروفلوکساسین

سیپروفلوکساسین چگونه عمل می‌کند؟

سیپروفلوکساسین متعلق به گروهی از داروها به نام آنتی‌بیوتیک‌های فلوروکینولون (یا کینولون) است. آنتی‌بیوتیک‌های فلوروکینولون با از بین بردن باکتری‌های عامل عفونت کار می‌کنند. سیپروفلوکساسین این کار را با مسدود کردن آنزیم‌های مورد نیاز برای بقای باکتری‌ها انجام می‌دهد.

پس از مصرف سیپروفلوکساسین، چقدر طول می‌کشد تا حالم بهتر شود؟

سیپروفلوکساسین در عرض چند ساعت پس از مصرف آن، علیه عفونت‌های باکتریایی شروع به کار می‌کند. با این حال، بسته به نوع عفونت، ممکن است تا چند روز متوجه بهبود علائم خود نشوید.

اگر بعد از مصرف سیپروفلوکساسین، به مدت دو تا سه روز احساس بهبودی نکردید یا حالتان بدتر شد، به پزشک خود اطلاع دهید.

از بین رفتن برخی عفونت‌ها مانند عفونت‌های استخوانی (استئومیلیت) بیشتر طول می‌کشد. در این‌گونه عفونت‌ها، باید بعد از یک هفته یا شاید بیشتر احساس بهتری داشته باشید.

آیا سیپروفلوکساسین عوارض جانبی بلند‌مدتی دارد؟

سیپروفلوکساسین معمولا برای مدت کوتاهی استفاده می‌شود و بسیاری از افراد در اثر مصرف آن هیچ‌گونه عوارض جانبی را تجربه نمی‌کنند. اما، برخی افراد دیگر عوارض جانبی جدی دارند. این عوارض ممکن است در طول درمان یا حتی ماه‌ها پس از توقف دارو رخ دهند. در تعداد کمی از افراد، این عوارض می‌تواند طولانی‌مدت باشد یا هرگز از بین نرود.

از آنجایی که عوارض جانبی می‌تواند خیلی جدی باشد، سیپروفلوکساسین برای بیش از سه ماه در یک دوره درمان تجویز نمی‌شود. بسیار مهم است که مصرف سیپروفلوکساسین را تا پایان دوره خود ادامه دهید.

سیپروفلوکساسین در مقایسه با سایر آنتی‌بیوتیک‌ها چگونه است؟

سیپروفلوکساسین یک آنتی‌بیوتیک فلوروکینولون (یا کینولون) است. آنتی‌بیوتیک‌های مختلف، انواع گوناگون باکتری‌ها را از بین می‌برند. پزشک بسته به نوع باکتری‌هایی که فکر می‌کند باعث عفونت شما شده‌اند، یک آنتی‌بیوتیک را انتخاب می‌کند.

برخی از آنتی‌بیوتیک‌ها اختصاصی‌تر هستند (طیف باریک) و برخی طیف وسیع‌تری از باکتری‌ها را از بین می‌برند (طیف وسیع). سیپروفلوکساسین یک وسیع‌الطیف است که برای درمان طیف وسیعی از عفونت‌ها، به‌ویژه عفونت‌های تنفسی و مجاری ادراری استفاده می‌شود.

به دلیل خطر عوارض جانبی جدی، سیپروفلوکساسین به اندازه برخی آنتی‌بیوتیک‌های دیگر استفاده نمی‌شود.

سایر آنتی‌بیوتیک‌های کینولون شامل لووفلوکساسین، موکسی‌فلوکساسین و افلوکساسین می‌شود. همه کینولون‌ها را می‌توان برای درمان برخی عفونت‌های قفسه سینه، چشم و دستگاه تناسلی استفاده کرد. لووفلوکساسین و افلوکساسین معمولا یک یا دو بار در روز مصرف می‌شوند. موکسی‌فلوکساسین فقط یک بار در روز مصرف می‌شود.

 آیا سیپروفلوکساسین بر پیشگیری از بارداری تاثیرگذار است؟

سیپروفلوکساسین روی هیچ نوع پیشگیری از بارداری از جمله قرص‌های ترکیبی یا پیشگیری اورژانسی تاثیر نمی‌گذارد.

اما اگر سیپروفلوکساسین باعث استفراغ یا اسهال شدید برای بیش از 24 ساعت شود، ممکن است قرص‌های ضدبارداری نتوانند شما را از بارداری مصون نگه دارند. در این صورت، بسته قرص را بررسی کنید تا بدانید چه کاری باید انجام دهید.

آیا بعد از مصرف سیپروفلوکساسین، می‌توانم رانندگی یا دوچرخه‌سواری کنم؟

سیپروفلوکساسین ممکن است باعث شود احساس خستگی کنید یا هوشیاری کمتری داشته باشید. قبل از رانندگی یا دوچرخه‌سواری مطمئن شوید که واکنش خود به سیپروفلوکساسین را می‌دانید.

اگر بلافاصله پس از استفاده از قطره سیپروفلوکساسین دچار سوزش در چشم شدید، از رانندگی یا دوچرخه‌سواری خودداری کنید. صبر کنید تا چشمانتان آرام شود و روشنی دیدتان برگردد.

عفونت گوش می‌تواند باعث از دست دادن تعادل شود. اگر تحت تاثیر قرار گرفته‌اید، بهتر است تا زمانی که به حالت عادی برنگشته‌اید، از رانندگی یا دوچرخه‌سواری بپرهیزید.

در صورتی که سیپروفلوکساسین توانایی شما را در رانندگی ایمن تحت تاثیر قرار داده باشد، رانندگی با ماشین تخلف است. این مسئولیت شماست که تصمیم بگیرید آیا رانندگی‌تان‌ ایمن است یا خیر. اگر شک دارید، بهتر است از رانندگی در آن شرایط صرف‌نظر کنید.

آیا می‌توانم در حین مصرف سیپروفلوکساسین الکل مصرف کنم؟

بله، می‌توانید الکل را با سیپروفلوکساسین مصرف کنید.

آیا هنگام مصرف سیپروفلوکساسین، می‌بایست از غذا یا نوشیدنی خاصی اجتناب کنم؟

مایع یا قرص سیپروفلوکساسین را با محصولات لبنی (مانند شیر، پنیر و ماست) یا نوشیدنی‌های حاوی کلسیم اضافه مصرف نکنید. این محصولات، ورود سیپروفلوکساسین از معده به بدن را متوقف می‌کنند. بین مصرف سیپروفلوکساسین و مصرف این نوع غذا و نوشیدنی دست‌کم دو ساعت فاصله بگذارید. در این صورت، مصرف مقداری لبنیات یا کلسیم به‌عنوان بخشی از یک وعده غذایی متعادل، اشکالی ندارد.

اگر از قطره چشم یا قطره گوش استفاده می‌کنید، لازم نیست از خوردن هیچ ‌نوع غذا یا نوشیدنی خودداری کنید.